بررسی و مقایسه تواناییهای دیداری- فضایی دانش آموزان 8-10 سال، با و بدون اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی

پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه توانایی دیداری- فضایی در دانش آموزان با و بدون اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی میپردازد. جامعه ای که پژوهش بر روی آن انجام شد، شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 90-1389 بود. نمونه پژوهش شامل 80 دانش آموز بود که از این تعداد 60 دانش آموز با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی (20 نفر نوع عدم توجه، 20 نفر نوع بیش فعال و 20 نفر نوع ترکیبی) بوده است که بر اساس مقیاس درجه بندی کانرز برای معلمان جهت غربالگری و ضابطههای تشخیص کتاب راهنمایی آماری و تشخیص بیماری های روانی مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده بودند و 20 دانش آموز بدون این اختلال انتخاب شدند. روش پژوهش علّی- مقایسه ای بود. برای بدست آوردن داده ها از آزمون مکعب های کهس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین توانایی دیداری- فضایی در این چهار گروه وجود دارد. همچنین بین توانایی دیداری- فضایی گروه های عادی و بی توجه، گروه های عادی و ترکیبی، گروه های بیش فعال و ترکیبی و گروه های بیش فعال و بی توجه تفاوت معنی دار بوده و بین سایر گروه ها تفاوت معنی داری بدست نیامد. بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی عملکرد ضعیف تری نسبت به دانش آموزان عادی در توانایی دیداری- فضایی دارند. همچنین در میان گروه های دانش آموزان با اختلال، گروه بیش فعال عملکرد بهتری نسبت به گروه بی توجه و ترکیبی داشته است. کلیدواژه: اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، توانایی دیداری- فضایی.